Prowadzenie ruchu tramwajowego wymaga sprawnej łączności pomiędzy służbami
dyspozytorskimi i obsługą pociągów tramwajowych.
Telefony służbowe
Pierwszym środkiem łączności, stosowanym w komunikacji pomiędzy pociągami
tramwajowymi a służbami kontroli ruchu były telefony służbowe. Instalowano je
na posterunkach regulatorskich i dyspozytorskich, na mijankach i w centralnych
punktach sieci tramwajowej.
Znaczenie telefonów służbowych umieszczonych przy liniach tramwajowych
zmniejszało się w miarę rozwoju łączności radiowej. Z chwilą wyposażenia
wszystkich pociągów tramwajowych i służb kontrolerskich w przenośne urządzenia
łączności ich znaczenie stało się marginalne.
Pomimo to, do dziś eksploatowanych jest jeszcze kilka telefonów umieszczonych
przy liniach tramwajowych. Często można również spotkać widoczne po nich
ślady - zawieszone na słupach trakcyjnych skrzynki, z których miejscowa
ludność wyszabrowała już aparat...
Telefon służbowy.
fot. Bogusław Molecki, 2000-07-31
Na mijankach linii 9 telefony służbowe zostały już rozszabrowane.
fot. Adam Śnieżek, 2000-05-03
Łączność radiowa
Służby kontroli ruchu wykorzystywały do swoich celów łączność radiową jeszcze
przed 1966 rokiem. W 1965 roku pracowało w ówczesnym WPK Katowice 36 punktów
nadawczo - odbiorczych. Do dyspozycji "lotnej" kontroli ruchu był mikrobus
(po południu - dwa) wyposażony w radiotelefon.
W 1967 roku podjęto starania o rozbudowę sieci - od Państwowej Inspekcji
Radiowej uzyskano częstotliwości dla 33 stacji bazowych i tyluż ruchomych.
Posterunki kontroli ruchu i wozy pogotowia technicznego wyposażono w
urządzenia lampowe "Zopan".
Około 1972 roku pojawiły się radiotelefony tranzystorowe. Wówczas rozpoczęto
ich montaż również na taborze tramwajowym. Na początku lat osiemdziesiątych
sprzęt zastąpiono urządzeniami "Radmor". Pełne wyposażanie pociągów
tramwajowych w radiotelefony pokładowe trwało jednak aż do 1994 roku.
W 1998 roku rozpoczęto prace nad kolejną wymianą sprzętu, wymuszoną przez
zmianę przydziałów częstotliwości. Obecnie wszystkie pociągi znajdujące się
na sieci, jak i służby kontroli ruchu wyposażone są w radiotelefony oparte o
łączność cyfrową.
Trolejfony
W drugiej połowie lat sześćdziesiątych prowadzone były prace nad
zastosowaniem urządzeń górniczych do komunikacji z pociągami tramwajowymi.
Sygnał miał być przesyłany między wozami i punktami stałymi przy wykorzystaniu
sieci trakcyjnej.
Telewizja przemysłowa
Już w latach sześćdziesiątych brano pod uwagę możliwość ustawienia kamer w
najbardziej newralgicznych punktach sieci. W późniejszych latach kamery takie
zostały przejęte od Milicji Obywatelskiej. Choć nieczynne od lat, pozostały
jeszcze na słupach - na przykład przy katowickim Spodku.
Kamera telewizyjna MO / WPK Katowice.
fot. Bogusław Molecki, 2000-10-15
Nagłośnienie przystanków
Na centralnych węzłach tramwajowych zainstalowane zostały głośniki,
umożliwiające podawanie z pobliskich posterunków regulatorskich komunikatów
o zmianach, czy zakłóceniach w kursowaniu tramwajów. Największa taka
instalacja znajduje się do dziś w Katowicach, gdzie regulator w Rynku może
ogłosić informacje pod dworcem PKP, czy na Rondzie Generała Ziętka pod
Spodkiem.